Raz Dwa Trzy - Trudno nie wierzyć w nic (Polska) 2003 (Wizjer nr 29)

"Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość."

Kiedy po albumie Czy te oczy mogą kłamać znawcy muzyki okrzyknęli grupę Raz Dwa Trzy poetyckim cover bandem, muzycy postanowili udowodnić, że najlepsze dopiero przed nimi. Po kolejnym wydawnictwie zespól mógł albo spowszednieć, albo z rozmachem wejść do kanonu polskiej piosenki. Wszystko zależało od pomysłu na następną płytę. Adam Nowak i jego koledzy zaskoczyli wszystkich. Trudno nie wierzyć w nic to do dziś nie tylko najlepszy album grupy, ale także jeden z najlepszych polskich albumów po roku 2000. Zespół Raz Dwa Trzy wypracował nim swój niepowtarzalny styl, który wyróżnia go pośród wykonawców śpiewających piosenki poetyckie.

Pamiętam, że było wtedy bardzo zimno, ale aura, jaka zawsze bije z Adama Nowaka działa lepiej od kaloryfera
(fot. Marek Jamroz)

fot. Katarzyna Szwarc - www.facebook.com/kszwarcphoto/

Basista Mirosław Kowalik oraz Jacek Olejarz grający na perkusji stworzyli jedyną tak grającą w Polsce swingująco-latynoską sekcję rytmiczną, co z czasem stało się znakiem rozpoznawczym zespołu. Grzegorz Szwałek grający na akordeonie dołożył się do całości brzmienia, wypracowując wspólnie z resztą muzyków unikalne aranżacje. Album treściowo trochę nawiązuje do niedawno prezentowanego przeze mnie albumu Czasem Lidii Jazgar i dotyka wartości stanowiących sedno naszego życia. Wiara, nadzieja i miłość... Powiedziano już o nich niemal wszystko. Dlaczego więc ciągle odczuwamy potrzebę rozmyślania o wartościach najwyższych? Dlaczego wypatrujemy za szczęściem nawet wtedy, gdy chwieje się nasza wiara w jego istnienie? W "Jutro możemy być szczęśliwi" nie słyszymy pytania „czy wierzyć?” Utwór zapewnia jedynie, że wiara ma sens i warunkuje istnienie nadziei. "Oto jest czas, on zmienić ma nas"... Jaki czas ma na myśli autor i co ten czas ma w nas zmienić? Czy nie należy najpierw wyciągnąć wnioski z przeszłości, aby teraźniejszość bezpiecznie wprowadziła nas w przyszłość? Czy słuchanie takich tekstów jest w stanie nas jeszcze poruszać, kształtować i wpływać na nasze postępowanie w zmaterializowanym świecie XXI wieku ?

fot. Sławek Przerwa

"Trudno nie wierzyć w nic" to piosenka o tym, co zostawiamy po sobie TU, gdy odchodzimy TAM oraz o tym z czego TAM będziemy rozliczani. Wiara, nadzieja i miłość przewijają się w tym albumie nieustannie a zespół każe nam na każdym kroku rozmyślać o sensie TEGO i TAMTEGO bytu. Ten sam wątek spotykamy w utworze "Mam imię nazwisko i pracę". Czym jest śmierć? Czy nasza jaźń nadal istnieje i czy tak naprawdę cokolwiek się zmienia w związku z przejściem do innego wymiaru? Życie po życiu... Czy nadal gdzieś jesteśmy? Czy dostajemy nową powłokę lub stanowimy jedynie cząstkę energii z zapisaną w podświadomości historią poprzedniego bytu? Czy poza zmianą postaciowości nadal myślimy i czujemy TU i TERAZ to, co odczuwaliśmy WTEDY i TAM ?

"Mam imię nazwisko i pracę. Wiem że to wszystko stracę pewnego dnia.
Ze wzoru na moje życie wyliczę sobie w niebycie nowy los.
Niezmiennie będę pisał cokolwiek bym nie myślał jako duch.
I zwolnię trochę przestrzeni i nic się naprawdę nie zmieni, naprawdę nic."

fot. DeKaDeEs Kroniki Poznania

fot. Andrzej Winiarski / www.andrzejwiniarski.pl

Poszukiwaniu prawdy często towarzyszy zwątpienie lub niezrozumienie tego, co dla innych stanowi sacrum. Dokonując życiowych wyborów wielokrotnie stajemy oko w oko z ryzykiem zdrady samych siebie i sprzeniewierzeniem się własnym ideałom. Podobne przesłanie można znaleźć także na floydowskim Wish You Were Here i choćby już dlatego Trudno nie wierzyć w nic jest ważnym albumem poprzedniej dekady na polskim rynku muzycznym. Jego wyjątkowość polega również na tym, że poruszając skomplikowaną naturę ludzkiej egzystencji, wydawnictwu udało się zdobyć ogromną popularność. Czym jest Prawda? Ile razy nazywanie spraw po imieniu i wyrażanie swoich poglądów zabrało komuś życie lub wolność? A Miłość? Może zamiast rozmyślać o niej, lepiej jest po prostu kochać? A jeśli już kochać to tylko nad życie i być wtedy jak w apokaliptycznym przesłaniu - "Obyś był zimny albo gorący!". Nazywaj więc rzeczy po imieniu, jak głosi tytuł kolejnej piosenki. Lepiej wszak stanąć w prawdzie, niż stać tyłem do lustra.

"A gdybyś chciał się dowiedzieć co dobre i złe,
szukał prawdy, zaiste wspaniały to cel.
Nim zerkniesz w prawdy oblicze, żyj, ale kochaj nad życie.
A gdybyś pokochał nad życie, to wiedz,
że to prawdziwa jest miłość i taka ma sens.
Nazywaj rzeczy po imieniu, a zmienią się w oka mgnieniu."

fot. Katarzyna Szwarc - www.facebook.com/kszwarcphoto/

Prawda, Szczęście, Nadzieja, Wiara, Miłość, Wierność... to takie wielkie i patetyczne słowa. Ale nie tylko o tym jest ta płyta. Słuchając tytułowej piosenki z Korowodu Marka Grechuty słyszymy słowa: "Stając zapatrzeni w obłoki i niebo, zapatrzeni w tańcu, zapatrzeni w siebie, wciąż niepewni siebie, siebie niewiadomi pytać wciąż będziemy, pytać po kryjomu". Litania pytań bez odpowiedzi. Po co żyjemy, dokąd zmierzamy i jaką mamy misję do spełnienia? Trudno nie wierzyć w nic godnie kontynuuje tradycje tego songu i czyni to nie kopiując wielkiego mistrza.

"Idę przed siebie tam, w innym kierunku niż wybrałbym sam
nawet w przeciwnym lecz idę, więc chcę niestety nie wiem skąd ani gdzie.
Idę by dotrzeć, idę by iść. Czynność jest skutkiem, przyczyną jest myśl.
Jak idę tak przecież nie iść bym mógł, koniec na końcu są ślady mych stóp"

 "Idę przed siebie"

"Jestem tylko przechodniem w tym a nie innym przebraniu.
Mam papierosy i drobne i plan albo brak planu.
W tym a nie innym miejscu, w tej chwili albo za chwilę.
U zbiegu ulic czy w przejściu, gdzie będę albo już byłem".

 "Jestem tylko przechodniem"

fot. Andrzej Winiarski / www.andrzejwiniarski.pl

Niechaj więc Szczęście będzie z Wami, a gdyby ktoś z Was kiedyś miał kiedyś moment zwątpienia w samego siebie... będzie "To znak". Wprawdzie "Jesteś tylko przechodniem", który powtarza sobie do znudzenia "Idę przed siebie" "I tylko to wiem". "Nazywaj [wówczas] rzeczy po imieniu" i powiedz swemu odbiciu w lustrze: "Jutro możemy być szczęśliwi" bo "Trudno nie wierzyć w nic". "Mógłbyś temu zaprzeczyć?"