Paweł Freebird Michaliszyn,
urodzony w 1959 roku w Pleszewie. Z wykształcenia zootechnik, z pasji i
zamiłowania dziennikarz muzyczny. Bezlitosny krytykant amatorszczyzny.
Współpracował ze specjalistycznymi magazynami muzycznymi Metal Hammer,
Tylko Rock i Twój Blues. Autor cyklu Magia Białego Południa.
Popularyzator amerykańskiego southern rocka i tzw. jam bands. Autor
suplementów do książki Scotta Freemana "Jeźdźcy Północy. Historia The
Allman Brothers Band" wydanej nakładem poznańskiej firmy Kagra. W
polskim wydaniu tejże książki jest autorem historii zespołu Gov't Mule.
Autor znakomitych wywiadów. Promotor muzyczny. Od lat wspiera medialnie
swych amerykańskich przyjaciół: Gov’t Mule, Point Blank, Lynyrd Skynyrd,
Warren Haynes Band, Derek Trucks, Allman Brothers Band, Dickey Betts, Mike Harris, The
Soulbreaker Company, The Breakfast, PHISH, Moe., Devon Allman, Royal
Southern Brotherhood, Outlaws. Współpracuje z Agencją Koncertową
Tangerine. Prowadzi specjalistyczny sklep muzyczny. Od 20 lat autor
jednej z najciekawszych audycji radiowych "Wieczór Nie Tylko Rockowy by
Pawel Freebird Michaliszyn". Słuchacze nazywają ten mistyczny program
„Spotkaniem Wilczej Watahy” Każda środa od 23:00 Radio Centrum Kalisz
106,4 FM
To płyta, którą pewnie nagrał bym sam (gdybym potrafił). Tak bardzo jest moja. Traktuję ją jak swój dowód tożsamości. Trafiła mnie pół roku temu i ciągle boli. Lubię ten ból; przypomina wszystkie wzloty i upadki, przypomina złoto jesieni i śnieżną biel za oknem z dzieciństwa; pierwsze uściski i głębokie spojrzenia w oczy... i pierwsze pożegnania; p...ierwsze nieudolne wiersze i bunt przeciwko całemu światu. Miłość, nienawiść, czułość, dramat samotności i śmierć najbliższych... Tak, właśnie opisałem Wam muzykę z płyty, która leży przede mną. Chyba jednak trochę za bardzo się odkryłem. Ale ta płyta wyzwala w człowieku takie emocje. GRANIAN – Live Sessions. Granian – rewelacyjny jam band i Granian samotnik czyli Garen Gueyikian. To On przysłał mi trzy wyśmienite albumy: Without Hange’ 96, Hang Around 2000, i ta która pozwoliła mi uwierzyć, że dalej potrafię zachwycać się drobiazgami – Live Sessions z 2003 roku. I tak jak w przypadku akustycznego Haynesa tak i tu mamy do czynienia tylko z głosem i gitarą akustyczną. Ale to zupełnie inna muzyka. Inny głos. Granian to kosmicznie dramatyczna wokaliza. Jeden człowiek i jedna gitara a jakby ich stu było na scenie. Od szeptu po ryk wściekłej bestii. Całość tego jednoosobowego teatru idealnie zamknięto w przepiękne melodie. Nigdy nie myślałem, że trafię jeszcze w życiu na coś takiego. Dla mnie to bezapelacyjnie płyta no.1 ubiegłego roku. Świadomie nie umieszczam jej w różnorakich rankingach. Jest poza konkurencją. Jak osobisty pamiętnik. Contagious, Over Now, My Voice, Hands Down, Numb, Sex In A Box, Comin’ Back, Anchor i Fragment… Dziewięć rozdziałów śpiewu najwyższego formatu. Granian (Garen) jako jedyny uwolnił mnie od obsesji Warrena Haynesa. Pokazał, że można inaczej, że mój muzyczny świat nie skończył się na Led Zeppelin, Lynyrd Skynyrd, Allman Brothers Band czy Gov’t Mule. Uwierzyłem ponownie w siłę człowieka. Tak – człowieka, nie techniki i bogatego instrumentarium „...z moim głosem i moimi rękoma mogę zrobić cokolwiek będę chciał, to jest mój wybór, tego od siebie żądam, są wystarczająco mocne...”
To jedna z najpiękniejszych płyt w mojej kolekcji. Jeśli uda Wam się ją zdobyć spróbujecie tego sami, a później napiszcie do mnie.
"Make It So"
z albumu Hang Around
z albumu Hang Around
Tak długo cierpiałaś
Po prostu nie mogłaś sobie z tym poradzić
Oni wszyscy zrozumieją, gdy odejdziesz
Zrozumieją, że już nigdy tego nie skończysz
Czy naprawdę chcesz spróbować, by tak się stało?
Bardzo często zastanawialiśmy się tu wszyscy
Co sprawiło, że poszłaś tą drogą
Odpychałaś to od siebie i ukrywałaś się za uśmiechem
Dla nich, nie dla siebie
Oni nigdy nie zrozumieją tego, co zrobiłaś
Łamiesz wszystkie reguły
To pozostawia znak w twoich oczach
I sprawia, że twoja dusza topnieje
Cofasz się w inny czas
To wszystko sprawia, że tak trudno
Żyć tu bez ciebie
Oni zawsze wydawali się
Spychać cię tam
Skąd nie mogłaś się podnieść
Wciąż i wciąż od nowa
Nikt nie zna prawdziwego powodu
Oni ciągle obserwują, a my wciąż modlimy się i wierzymy
Że patrzysz na nas z Księżyca
To wszystko sprawia, że tak trudno
Żyć tu bez ciebie
Tłum. Marta Michaliszyn
Paweł Freebird Michaliszyn.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz